Beste mensen,
Deze keer een persoonlijke noot van mij, Gerda Wessels. Begin 2021 word ik 64 jaar en ik heb besloten om dan met vervroegd pensioen te gaan. Concreet betekent dit dat 19 januari mijn laatste werkdag zal zijn bij Mantelzorg Almelo. Daarmee komt er een einde aan mijn werkzame leven en aan het bieden van ondersteuning aan mantelzorgers. Best wel een dubbel gevoel ….
Door Covid-19 zijn veel dingen veranderd. Ook mijn persoonlijk leven en dat maakt dat ik deze keuze maak. Wat blijft is dat ik met heel veel plezier terug kijk op al die jaren dat ik als consulent GGZ mijn werkzaamheden mocht doen voor en met jullie.
De laatste twee jaren hebben we in Almelo een mooi steunpunt voor mantelzorgers op kunnen zetten. Voortbouwend op de kennis en ervaring vanuit de tijd dat we onderdeel waren van SIZTwente. Samen met mijn collega’s hebben we veel mantelzorgers kunnen bereiken. Mensen die zich inzetten voor anderen en daarbij soms vergeten dat zijzelf ook belangrijk zijn. Als consulent heb ik veel schrijnende situaties gehoord en gezien. Bijzonder om dan iedere keer weer te mogen constateren hoe sterk en veerkrachtig mensen zijn. Door het bieden van een luisterend oor, tips en steun heb ik mensen zien groeien. Niets is mooier dan dat. In je eigen kracht gaan staan en van daaruit je plek in de wereld innemen. Dat gun ik ieder mens!!
Met veel mensen mocht ik persoonlijke en soms diepgaande gesprekken voeren over wat hen beweegt en wat maakt dat de levensenergie soms even afneemt. Met de cursus ‘De kunst van het zorgen en loslaten’ mocht ik mensen inzicht geven in eigen (overlevings)patronen. Wat een prachtige bijeenkomsten waren dat. En wat heb ik zelf veel geleerd van al die cursusdagen. Want leren doe je nooit alleen, maar met elkaar. Ieder pakt zijn eigen stuk op en neemt datgene mee wat op dat moment belangrijk is. Door stil te staan bij wat ons ten diepste bezig houdt en waar we soms van wakker liggen ontstond er vertrouwen en altijd weer een gemeenschappelijke deler. We zijn allemaal mens en we hebben allemaal anderen nodig om werkelijk mens te kunnen zijn.
De autisme gesprekavonden waren ook zo’n voorbeeld van leren van en met elkaar. Niemand begrijpt beter waar je tegen aan loopt als ouder/partner van iemand met autisme dan degene die in een vergelijkbare situatie zit. Dan worden de tips en adviezen die gedeeld worden extra waardevol en helpend. Mooi dat er steeds weer mensen waren die dit proces (met elkaar) aangingen. Ook ik heb veel dingen opgestoken en in mijn privésituatie kunnen toepassen. Dank daarvoor!
Persoonlijk afscheid nemen in Covid-tijd is lastig. Het gaat me niet lukken om iedereen nog persoonlijk te spreken voordat ik wegga. Weet dat ik jou en al je dierbaren heel veel goeds toewens. Het was heel fijn om je te leren kennen – ik neem de mooie en waardevolle momenten uit onze gesprekken en ontmoetingen mee op mijn verdere levensweg. Het ga je bijzonder goed!!
